|
© METRO -
29-05-2004
WORDS: JOHN VAN SCHAGEN
TIËSTO @ PINKPOP
De deejay was ooit iemand die door
plaatjes te draaien
verborgen hield dat 'ie eigenlijk niet dansen kon.
Maar dat is allang niet meer zo. Tegenwoordig zijn
deejays ware idolen. Pinkpop strikte de beste van
allemaal,
een wereldster uit Breda: Tiësto.
Een enkele greep uit zijn
prijzenkast is bij lange na niet voldoende om de
stortregen aan prijzen compleet op dit vel papier af te
drukken: een Zilveren Harp, TMF Awards, MTV Award, Dutch
Lucky Strike Dance Award, Dancestar UK Award, Ibiza DJ
Award, Dancestar USA Award, Nederlandse Popprijs, Radio
538 Artiest Van Het Jaar en als klap op de vuurpijl tot
tweemaal toe uitgeroepen tot beste deejay van de wereld
door het Britse DJ-Magazine.
De erelijst van de 35-jarige Tiësto is even lang als
bewonderenswaardig en wereldwijd kunnen slechts enkele
dance-artiesten zich met zijn prestaties meten. Ooit
begonnen als klein jongetje achter een platenspeler
tijdens familiefeestjes, zette Tijs Verwest, zoals zijn
echte naam luidt, zijn eerste echte dj-stappen in het
Bredase swing-café De Lendte. Een pad dat later onder
mee zou leiden tot optredens op het wereldberoemde plein
Times Square in New York en in een uitverkocht Gelredome.
En dat terwijl hij amper tien jaar geleden nog serieus
overwoog om zijn platenkoffer definitief dicht te
schroeven. "Wegens gebrek aan erkenning en
succes."
Manager van platenmaatschappij Basic Beat, Ron Hofland,
kan zich het gesprek van destijds nog helder voor de
geest halen. "Je moet je voorstellen dat we toen
midden in de periode van gabbermuziek zaten.
Houseliefhebbers die daar niet van hielden, draaiden
mellow, maar daarmee was het met de variatie wel zo'n
beetje gedaan. Discotheken gingen ook in die stroming mee
en de trance die Tijs liet horen, was dus bepaald niet
populair. Hij kwam hier simpelweg niet aan de bak wat
betreft het grote draaiwerk. Daarom, zo vertelde hij ons,
zag hij het draaien even niet meer zitten en overwoog hij
om er helemaal mee te kappen." De Rotterdamse
platenmaatschappij had Tiësto kort daarvoor, in 1994,
zijn eerste mix-cd laten uitbrengen. Forbidden Paradise
sloeg zoals gezegd in Nederland niet aan, maar kon in
Engeland en vooral ook in de Scandinavische landen wel op
sympathie rekenen. "In Noorwegen zijn van dit album
ongeveer vijfduizend exemplaren verkocht, de helft van
het totale aantal. Het soort house dat daar in de
discotheken werd gedraaid, kwam ook meer overeen met de
sound die Tijs destijds al liet horen", zegt
Hofland.
Dat Nederland jaren later alsnog zou bijdraaien, moet
Tiësto goed gedaan hebben. Al zal hij in zijn jonge
jaren nooit hebben kunnen bevroeden dat het zo'n vaart
zou gaan lopen.
Muziek heeft in Tijs' leven altijd een grote rol
gespeeld. "Op mijn achtste had ik al het idee dat ik
muziek die ik mooi vond, graag wilde delen met andere
mensen", zei hij onlangs in een interview. In het
ouderlijke huis in Breda, waar hij woonde met zijn
moeder, zus en broer, neemt hij op zijn
cassetterecordertje de hele top-40 op en maakt eigen
mixtapes met de beste singles van de afgelopen maand. Die
deelt hij uit aan vrienden en ook diverse winkels in het
Bredase centrum laten bandjes van de jonge mixdeejay
horen. Al heeft het gezin Verwest het niet breed -vader
heeft het gezin al vroeg verlaten en moeder komt rond van
een schamele bijstandsuitkering- heeft Tijs al wel vroeg
de beschikking over twee draaitafels, waar hij lustig op
los mixt. Gewoon de platen handmatig afremmen, want
instrumenten als pitch control of een fadeknop heeft hij
dan nog niet.
Eenmaal in zijn tienerjaren beland, is Tijs vooral
onopvallend, al wordt hij op de meao wel eens gepest om
zijn oude kleren ("Er was geen geld voor
nieuwe") en het arsenaal jeugdpuistjes dat zich op
zijn gezicht heeft genesteld. Wel vindt hij een
uitlaatklep in de muziek en draait hij zo nu en dan op
feestjes van bekenden en familie. Zijn muzikale smaak is
met rock, rap, disco en iets wat lijkt op house, dat dan
nog in de kinderschoenen staat, ongeveer net zo
gevarieerd als een doos bonbons.
Een advertentie in de krant levert hem zijn eerste vaste
dj-baantje op. Na een keer proefdraaien komt hij op de
lijst met deejays van het Bredase swingcafe 'De Lendte'.
Een blokje rock, een blokje top-40 en natuurlijk een paar
schuifelplaten voor jonge pubers. Maar Tijs wil meer en
als eind jaren tachtig langzaam maar zeker het nog vrij
onbekende housegenre aan populariteit wint, is zijn
interesse meteen gewekt. In 1990 duikt hij op bij
undergroundclub 'De Spock'. Het is een tijd waarin hij
van alles probeert. Zo zijn er uitstapjes naar het
illegale radiostation Channel X, dat 24 uur per dag house
uitzendt, en de Voodoo Club in Amsterdam. Als Nederland
kort daarna in de ban raakt van kale koppen, bomberjacks
en Aussies, twijfelt hij. Hij waagt zich wel even aan de
stuiterharde housedeunen, maar kan zich er niet in
vinden. Dat ene ultieme en betoverende geluid vindt hij
wel als hij tijdens een struintocht langs Belgische
discotheken in aanraking komt met iets wat lijkt op de
hedendaagse trance. Tijs is meteen verkocht en begint er
mee te experimenteren in 'De Spock'. Eén van de klanten
is een labelmanager van Basic Beat Records. Hij is onder
de indruk.
De grote doorbraak van Tiësto moet volgens veel
muziekkenners zijn optreden tijdens Innercity 1999 zijn
geweest. Na afloop van de set zien duizenden uitzinnige
partygangers hem huilen. "Omdat ik net een
onvoorstelbare ervaring had gehad waardoor alle emoties
er uit moesten", reageert de deejay enthousiast.
RTL4 maakt televisieopnames van zijn optreden en er
verschijnt een cd die in tegenstelling tot eerder
uitgebrachte albums ineens wel aanslaat in ons land. En
ook over de landsgrenzen gaat het plots snel met de ster
van Tiësto. Met collega-mixer Ferry Corsten maakt hij
onder de naam Gouryella een plaat die het vooral goed
doet in Engeland.
Pionier Corsten had kort daarvoor als eerste Nederlandse
producer vaste voet op Britse bodem gekregen met enkele
dance-projecten. In zijn kielzog groeit Tiësto uit tot
een fenomeen in Engeland. "Tijs en ik hebben altijd
heel prettig samengewerkt. Hij heeft een fantastische
smaak voor muziek en weet precies wat hij wil. In de
studio lagen we toen al vaak dubbel van het lachen. Dat
hij zo populair is geworden, komt omdat hij altijd
ontzettend hard heeft gewerkt. Daarbij heeft hij de
natuurlijk gave om het publiek te bespelen en dat is niet
voor iedereen weggelegd."
Het schuchtere tienerjochie met de jeugdpuistjes is een
wereldster geworden. Iemand met een eigen platenlabel
(Black Hole Recordings), platenzaak (Magik), tal van
fansites op internet en honderdduizenden verkochte cd's
op zijn naam. Slechts een handjevol deejays uit Engeland
doet wat hij doet, de hele wereld rondreizen en overal
voor stampvolle zalen, in stadions en discotheken
draaien. Tijs Verwest is een wereldreiziger in muziek
geworden. Inmiddels draait hij ieder jaar ruim 150 keer
zijn platen in clubs van Amsterdam, New York, London,
Stockholm en Tel Aviv. In een paar dagen tijd reist hij
bijvoorbeeld van het Spaanse Salou via het Mekka van de
dansfeesten Ibiza naar diverse plaatsen in Amerika. Vier
optredens binnen vier dagen, verspreid in clubs die
duizenden kilometers van elkaar verwijderd liggen. Het is
topsport. Een dj-tour is dan ook niet te vergelijken met
die van een band. Ze zijn vaak kort, snel en beperken
zich niet tot een afgebakend gebied in de wereld zoals
andere popartiesten dat vaak wel doen. En wat doet 's
werelds beste dan om het allemaal nog net even extremer
te maken? Hij geeft als eerste deejay van deze planeet
een stadionconcert. Op 10 mei 2003 heeft het Gelredome in
Arnhem de primeur. Tijdens 'Tiësto in Concert' brengt
hij 25.000 uitzinnige fans in ontroering met een negen
uur durende show die alle kranten en journaals haalt.
Het volgende hoogtepunt heet dan ook Pinkpop. Dat een
Nederlandse deejay ooit voor zo'n klus zou worden
gevraagd, was amper vijf jaar geleden nog ondenkbaar,
zegt ook collega en vriend Ferry Corsten.
"Onvoorstelbaar is dat. Het laat zien hoe het
deejay-vak is gegroeid. Vijf jaar geleden bestond Pinkpop
louter uit bands en mondjesmaat zag je hier en daar wat
deejay optredens op de diverse programma's komen. Of ik
Pinkpop ook wel eens zou willen afsluiten? Uiteraard,
over zo'n aanbod hoef je niet lang na te denken."
Opmerkingen dat Tiësto na zijn optreden op Pinkpop alles
heeft bereikt en er dus beter maar mee kan ophouden, gaan
het ene oor in en met de snelheid van zijn platen het
andere weer uit. Er is al gesproken om het stadionconcert
van vorig jaar te herhalen. Ook wil hij zich binnen
afzienbare tijd helemaal storten op zijn eigen muziek en
worden de sets meer en meer gevuld met live-elementen.
Het is het pad dat Tiësto gekozen heeft, altijd op zoek
naar nieuwe obstakels en de lat telkens een treetje
hoger. De laatste jaren eigenlijk altijd maar met
positieve afloop en als het aan de mastermixer zelf ligt,
is het laatste hoofdstuk in het boek over zijn successen
dan ook nog lang niet geschreven.
Tiësto zal de zondagavond op Pinkpop afsluiten met een
speciaal voor het festival bedachte show. Op het podium
zal hij ondersteund worden door onder andere de Engelse
zangeres Kirsty Hawkshaw en een violiste.
|
|