TIËSTO - INTERVIEWS
 


© METRO - 29-05-2004
WORDS: JOHN VAN SCHAGEN

TIËSTO @ PINKPOP

De deejay was ooit iemand die door plaatjes te draaien
verborgen hield dat 'ie eigenlijk niet dansen kon.
Maar dat is allang niet meer zo. Tegenwoordig zijn
deejays ware idolen. Pinkpop strikte de beste van allemaal,
een wereldster uit Breda: Tiësto.

Een enkele greep uit zijn prijzenkast is bij lange na niet voldoende om de stortregen aan prijzen compleet op dit vel papier af te drukken: een Zilveren Harp, TMF Awards, MTV Award, Dutch Lucky Strike Dance Award, Dancestar UK Award, Ibiza DJ Award, Dancestar USA Award, Nederlandse Popprijs, Radio 538 Artiest Van Het Jaar en als klap op de vuurpijl tot tweemaal toe uitgeroepen tot beste deejay van de wereld door het Britse DJ-Magazine. De erelijst van de 35-jarige Tiësto is even lang als bewonderenswaardig en wereldwijd kunnen slechts enkele dance-artiesten zich met zijn prestaties meten. Ooit begonnen als klein jongetje achter een platenspeler tijdens familiefeestjes, zette Tijs Verwest, zoals zijn echte naam luidt, zijn eerste echte dj-stappen in het Bredase swing-café De Lendte. Een pad dat later onder mee zou leiden tot optredens op het wereldberoemde plein Times Square in New York en in een uitverkocht Gelredome. En dat terwijl hij amper tien jaar geleden nog serieus overwoog om zijn platenkoffer definitief dicht te schroeven. "Wegens gebrek aan erkenning en succes."

Manager van platenmaatschappij Basic Beat, Ron Hofland, kan zich het gesprek van destijds nog helder voor de geest halen. "Je moet je voorstellen dat we toen midden in de periode van gabbermuziek zaten. Houseliefhebbers die daar niet van hielden, draaiden mellow, maar daarmee was het met de variatie wel zo'n beetje gedaan. Discotheken gingen ook in die stroming mee en de trance die Tijs liet horen, was dus bepaald niet populair. Hij kwam hier simpelweg niet aan de bak wat betreft het grote draaiwerk. Daarom, zo vertelde hij ons, zag hij het draaien even niet meer zitten en overwoog hij om er helemaal mee te kappen." De Rotterdamse platenmaatschappij had Tiësto kort daarvoor, in 1994, zijn eerste mix-cd laten uitbrengen. Forbidden Paradise sloeg zoals gezegd in Nederland niet aan, maar kon in Engeland en vooral ook in de Scandinavische landen wel op sympathie rekenen. "In Noorwegen zijn van dit album ongeveer vijfduizend exemplaren verkocht, de helft van het totale aantal. Het soort house dat daar in de discotheken werd gedraaid, kwam ook meer overeen met de sound die Tijs destijds al liet horen", zegt Hofland.

Dat Nederland jaren later alsnog zou bijdraaien, moet Tiësto goed gedaan hebben. Al zal hij in zijn jonge jaren nooit hebben kunnen bevroeden dat het zo'n vaart zou gaan lopen.
Muziek heeft in Tijs' leven altijd een grote rol gespeeld. "Op mijn achtste had ik al het idee dat ik muziek die ik mooi vond, graag wilde delen met andere mensen", zei hij onlangs in een interview. In het ouderlijke huis in Breda, waar hij woonde met zijn moeder, zus en broer, neemt hij op zijn cassetterecordertje de hele top-40 op en maakt eigen mixtapes met de beste singles van de afgelopen maand. Die deelt hij uit aan vrienden en ook diverse winkels in het Bredase centrum laten bandjes van de jonge mixdeejay horen. Al heeft het gezin Verwest het niet breed -vader heeft het gezin al vroeg verlaten en moeder komt rond van een schamele bijstandsuitkering- heeft Tijs al wel vroeg de beschikking over twee draaitafels, waar hij lustig op los mixt. Gewoon de platen handmatig afremmen, want instrumenten als pitch control of een fadeknop heeft hij dan nog niet.

Eenmaal in zijn tienerjaren beland, is Tijs vooral onopvallend, al wordt hij op de meao wel eens gepest om zijn oude kleren ("Er was geen geld voor nieuwe") en het arsenaal jeugdpuistjes dat zich op zijn gezicht heeft genesteld. Wel vindt hij een uitlaatklep in de muziek en draait hij zo nu en dan op feestjes van bekenden en familie. Zijn muzikale smaak is met rock, rap, disco en iets wat lijkt op house, dat dan nog in de kinderschoenen staat, ongeveer net zo gevarieerd als een doos bonbons.

Een advertentie in de krant levert hem zijn eerste vaste dj-baantje op. Na een keer proefdraaien komt hij op de lijst met deejays van het Bredase swingcafe 'De Lendte'. Een blokje rock, een blokje top-40 en natuurlijk een paar schuifelplaten voor jonge pubers. Maar Tijs wil meer en als eind jaren tachtig langzaam maar zeker het nog vrij onbekende housegenre aan populariteit wint, is zijn interesse meteen gewekt. In 1990 duikt hij op bij undergroundclub 'De Spock'. Het is een tijd waarin hij van alles probeert. Zo zijn er uitstapjes naar het illegale radiostation Channel X, dat 24 uur per dag house uitzendt, en de Voodoo Club in Amsterdam. Als Nederland kort daarna in de ban raakt van kale koppen, bomberjacks en Aussies, twijfelt hij. Hij waagt zich wel even aan de stuiterharde housedeunen, maar kan zich er niet in vinden. Dat ene ultieme en betoverende geluid vindt hij wel als hij tijdens een struintocht langs Belgische discotheken in aanraking komt met iets wat lijkt op de hedendaagse trance. Tijs is meteen verkocht en begint er mee te experimenteren in 'De Spock'. Eén van de klanten is een labelmanager van Basic Beat Records. Hij is onder de indruk.
De grote doorbraak van Tiësto moet volgens veel muziekkenners zijn optreden tijdens Innercity 1999 zijn geweest. Na afloop van de set zien duizenden uitzinnige partygangers hem huilen. "Omdat ik net een onvoorstelbare ervaring had gehad waardoor alle emoties er uit moesten", reageert de deejay enthousiast. RTL4 maakt televisieopnames van zijn optreden en er verschijnt een cd die in tegenstelling tot eerder uitgebrachte albums ineens wel aanslaat in ons land. En ook over de landsgrenzen gaat het plots snel met de ster van Tiësto. Met collega-mixer Ferry Corsten maakt hij onder de naam Gouryella een plaat die het vooral goed doet in Engeland.

Pionier Corsten had kort daarvoor als eerste Nederlandse producer vaste voet op Britse bodem gekregen met enkele dance-projecten. In zijn kielzog groeit Tiësto uit tot een fenomeen in Engeland. "Tijs en ik hebben altijd heel prettig samengewerkt. Hij heeft een fantastische smaak voor muziek en weet precies wat hij wil. In de studio lagen we toen al vaak dubbel van het lachen. Dat hij zo populair is geworden, komt omdat hij altijd ontzettend hard heeft gewerkt. Daarbij heeft hij de natuurlijk gave om het publiek te bespelen en dat is niet voor iedereen weggelegd."

Het schuchtere tienerjochie met de jeugdpuistjes is een wereldster geworden. Iemand met een eigen platenlabel (Black Hole Recordings), platenzaak (Magik), tal van fansites op internet en honderdduizenden verkochte cd's op zijn naam. Slechts een handjevol deejays uit Engeland doet wat hij doet, de hele wereld rondreizen en overal voor stampvolle zalen, in stadions en discotheken draaien. Tijs Verwest is een wereldreiziger in muziek geworden. Inmiddels draait hij ieder jaar ruim 150 keer zijn platen in clubs van Amsterdam, New York, London, Stockholm en Tel Aviv. In een paar dagen tijd reist hij bijvoorbeeld van het Spaanse Salou via het Mekka van de dansfeesten Ibiza naar diverse plaatsen in Amerika. Vier optredens binnen vier dagen, verspreid in clubs die duizenden kilometers van elkaar verwijderd liggen. Het is topsport. Een dj-tour is dan ook niet te vergelijken met die van een band. Ze zijn vaak kort, snel en beperken zich niet tot een afgebakend gebied in de wereld zoals andere popartiesten dat vaak wel doen. En wat doet 's werelds beste dan om het allemaal nog net even extremer te maken? Hij geeft als eerste deejay van deze planeet een stadionconcert. Op 10 mei 2003 heeft het Gelredome in Arnhem de primeur. Tijdens 'Tiësto in Concert' brengt hij 25.000 uitzinnige fans in ontroering met een negen uur durende show die alle kranten en journaals haalt.
Het volgende hoogtepunt heet dan ook Pinkpop. Dat een Nederlandse deejay ooit voor zo'n klus zou worden gevraagd, was amper vijf jaar geleden nog ondenkbaar, zegt ook collega en vriend Ferry Corsten. "Onvoorstelbaar is dat. Het laat zien hoe het deejay-vak is gegroeid. Vijf jaar geleden bestond Pinkpop louter uit bands en mondjesmaat zag je hier en daar wat deejay optredens op de diverse programma's komen. Of ik Pinkpop ook wel eens zou willen afsluiten? Uiteraard, over zo'n aanbod hoef je niet lang na te denken."

Opmerkingen dat Tiësto na zijn optreden op Pinkpop alles heeft bereikt en er dus beter maar mee kan ophouden, gaan het ene oor in en met de snelheid van zijn platen het andere weer uit. Er is al gesproken om het stadionconcert van vorig jaar te herhalen. Ook wil hij zich binnen afzienbare tijd helemaal storten op zijn eigen muziek en worden de sets meer en meer gevuld met live-elementen. Het is het pad dat Tiësto gekozen heeft, altijd op zoek naar nieuwe obstakels en de lat telkens een treetje hoger. De laatste jaren eigenlijk altijd maar met positieve afloop en als het aan de mastermixer zelf ligt, is het laatste hoofdstuk in het boek over zijn successen dan ook nog lang niet geschreven.
••

Tiësto zal de zondagavond op Pinkpop afsluiten met een speciaal voor het festival bedachte show. Op het podium zal hij ondersteund worden door onder andere de Engelse zangeres Kirsty Hawkshaw en een violiste.

 
 

2006 © WWW.TIESTOFAN.TK