DJ TIËSTO - INTERVIEWS
 


© BG MAGAZINE - DECEMBER 2002 -
www.bgmag.nl
TEXT: LIESBETH STROBBE

TIËSTO
ON TOP OF THE WORLD

Het is een doordeweekse dag in Breda. In zijn platenzaak Magik hangt een rustige sfeer, alsof er niets aan de hand is. Klanten luisteren platen, het management is druk aan het werk. Ook op de distributie-afdeling is het een dag als alle andere. Hij is net terug van zijn tournee in Amerika: Tiësto. Op een bureau ligt een stapel DJ Mags met de beruchte Top 100 DJ lijst, de inkt haast nog nat, met op de zilveren cover de tekst 'All hail, the new king'. Het zal je maar gezegd worden. De beste dj van de wereld. En in de studio, waar het interview plaatsvindt, afgesloten van de buitenwereld, de massale aandacht en het glamourleven, wordt duidelijk dat de nuchtere dj nog altijd met beide benen op de grond staat.
Tijs Verwest over respect, kritiek, techno en ambitie. Over hoe hij zich er niet onder laat krijgen door de critici van de dancescene. Sterker nog, hij lijkt ze te zijn ontstegen. En wat doet de 'the new king' als eerste als hij thuis komt? Een boterham met kaas eten.

NUMMER ÉÉN
Op 31 oktober werd in Londen de uitslag van de jaarlijkse DJ Mag Top 100 bekend gemaakt. De uitslag was op de dag zelf voor Tiësto niet echt verrassend meer. "Je durft het eigenlijk niet te hopen, maar als je de hele dag door telefoontjes krijgt met felicitaties, en het gerucht wordt steeds sterker, dan krijg je echt wel de kriebels. Zou het echt?" Op de dag van de uitreiking zit Tiësto in Las Vegas met zakenpartner Arny, bezig met de laatste loodjes van de Amerikaanse tournee. "lk weet nog niet of het me de voldoening geeft die ik dacht dat het me zou geven. Daarvoor is het nog te kort geleden. Ik heb in ieder geval flink gefeest toen het nieuws kwam. Vorig jaar was ik nummer zes en dat was al een geweldige mijlpaal voor me. Het geeft me wel een soort rust: ik heb het hoogst haalbare bereikt op dj-gebied."
Op de vraag of dat hem tegelijkertijd ook niet verontrust, kan hij meteen antwoord geven. "Daarvoor is het nog te vroeg. Ik vind het draaien nog steeds heel erg leuk en ik heb altijd het idee gehad geboren te zijn om dj te worden. Ik wil nu juist de andere aspecten van het vak uitdiepen. Me meer toeleggen op het produceren en het begeleiden van jonge, beginnende dj's. Ik zal zeker nog wel een paar jaar doordraaien zoals nu, maar ik merk wel dat ik m'n grenzen steeds meer aan het verleggen ben. Dat moet ook wel, om de uitdaging voor jezelf groot te houden. Je gaat steeds meer op zoek naar apartere clubs om te draaien, bijzondere feesten. Van een simpele clubavond word ik niet meer blij. Het gebeurt nog wel eens, maar dat zijn echt uitzonderingen."
Toch voelt hij een bepaalde druk om te presteren. Dat kan ook niet anders, als je tot de top van de dj-wereld behoort. Hoe hoger je komt, hoe zwaarder het wordt. "Je wordt op zo'n positie door iedereen nauwlettend in de gaten gehouden. Als je eenmaal aan de top staat, wil iedereen je naar beneden halen. Dat zal uiteindelijk ook wel gebeuren, maar dat hoort erbij. Dat is het spel. Misschien is de druk ook meer een soort verplichting, vooral naar mezelf en de scene toe om de komende jaren met veel verschillende dingen te komen. Ik vind dat je als nummer één die verantwoordelijkheid hebt. Zeker omdat iedereen tegenwoordig zo klaagt over het feit dat het niet meer is zoals het geweest is. In Engeland schreeuwen ze 'clubbing is dead'. Dat is niet waar, en ik wil dat bewijzen. Wat je ziet is dat veel dj's, als ze eenmaal aan de top staan, zich niet meer vernieuwen. De drang om te ontwikkelen valt dan weg. Dat wil ik voorkomen. Er moeten gewoon nieuwe dingen gemaakt worden, nieuwe dj's moeten met vernieuwende muziekstijlen komen. Er gebeurt te weinig."

ENGELSE BLADEN
In de DJ Mag Top 100 staan dit jaar vijf Nederlandse dj's die alle vijf trance draaien. Ook de hoogste posities van de Engelse lijst worden gedomineerd door trance. Dat is op zich opmerkelijk te noemen, gezien het feit dat de lijst altijd al een Engelse visie op de dancescene is geweest. In Engeland dicteren de bladen de hype. En juist die bladen meldden massaal dat trance definitief over was. "Dankzij het internet hebben deze keer mensen van over de hele wereld gestemd en dat verschil zie je meteen. De bladen schrijven al jaren dat de trancehype voorbij is, maar dat is niet zo. Zij willen dat. Maar het zijn juist de trancedj's die de volle zalen trekken in Engeland. De bladen zijn hun macht kwijt, ze hebben niet meer de invloed die ze eens hadden. De progressivehype die ze vorig jaar neer probeerden te zetten, heeft uiteindelijk ook niet doorgezet. Het hypen van nieuwe namen lukt ze niet meer zoals
vroeger. Nu schrijven ze dat de scene dood is. Dat is niet zo, ze zijn hun invloed gewoon kwijt. Want als bladen als Ministry, Mixmag en Muzik iets niet hadden gewild, dan is het wel dat ik op deze positie ben beland. Ze hebben nog nooit, in heel mijn carrière -zelfs nu niet- een fatsoenlijk artikel over mij geschreven. Als het internet eerder was gebruikt, dan waren er al veel vroeger Nederlandse dj's doorgebroken in de lijst op hogere posities. Maar in Engeland is het een 'ons kent ons' sfeer. Er is veel vriendjespolitiek en is het erg lastig om daar als buitenlander tussen te komen."

AMERIKA
Afgelopen zomer maakte Tiësto onderdeel uit van Moby's Amerikaanse Area 2 tour. Vijftien avonden lang stond hij op het podium naast Carl Cox, John Digweed, David Bowie, Ash en Moby zelf. "Het feit dat ik voor die tour ben gevraagd, is heel goed voor me geweest. Je credibility stijgt enorm door met hen te touren. Als je van dat soort mensen respect krijgt, gaan anderen je ook meer waarderen. En het was een geweldige ervaring. Ze zijn allemaal komen kijken tijdens mijn sets, maar dat realiseerde ik me pas later. Op het moment zelf had ik geen tijd om daar zenuwachtig over te zijn. Achter de draaitafels ben ik een ander persoon. Dan ben ik maar met een ding bezig: presteren. En dat was tijdens deze tour soms een gekke ervaring, want het publiek dat op Area 2 afkwam, was voornamelijk een concertpubliek. ledereen staat naar het podium gericht, naar jou te kijken van 'kom maar op, laat maar eens zien wat je kan."
Ook is hij net terug van zijn eigen Amerikaanse tournee. Boston, New York, Atlanta, Miami, Washington, Los Angeles, San Francisco, Minneapolis. De hele oost- en westkust ging hij af. Touren in een land waar de dancescene zich nu pas begint te ontwikkelen. Een land waar twintig jaar geleden de housemuziek onstond. Nadat house groot werd in Europa komt dezelfde muziek nu als een boemerang terug naar Amerika. Een Europeaan die Amerikanen warm maakt voor een scene die daar is begonnen. De omgekeerde wereld. Zijn remix van Delerium's 'Silence' was de eerste danceplaat die ooit overdag gedraaid werd door de grote radiostations. "Het is heel raar. De dancescene staat er nog in de kinderschoenen en loopt ontzettend achter. Maar de mensen daar zijn zich er niet van bewust. De oude generatie heeft plaats-gemaakt voor een nieuwe. Vorige week draaide ik in Chicago, het mekka van de housemuziek. Ik was erg benieuwd hoe de stand van zaken daar nu is. Maar de Mike Dearborns, ze zijn allemaal weg, net als de scene die er ooit was. Trance is verreweg de grootste muziekstroming in Amerika. Al blijft techno natuurlijk ook een groot aandeel houden."

DOORBRAAK
De grootste inspiratiebron voor Tiësto was het optreden van Sven Väth en Moby in '92 in de Belgische club Cherrymoon. "Toen ik Sven Väth daar hoorde draaien ging er een wereld voor me open. Hij was de grote trancegod, al wil hij daar nu niet graag meer aan herinnerd worden. Het is wel zo." Toch is het Tiësto die op 20 februari 1999 trance voorgoed een plaats geeft in de Nederlandse dancescene met zijn optreden tijdens Innercity op het hoofdpodium, na JP en voor Jean. "Dat was mijn grote doorbraak. Het ging die maanden ervoor al erg goed. Ik werd sinds de zomer steeds meer gevraagd, met het label verliep alles soepel. Ik had op oudejaarsavond vijf boekingen, en dat was best veel voor iemand die nog niet zo bekend was. In Scandinavië liepen mijn boekingen erg goed en ook in Israël werd ik steeds bekender. Toen ik op een dag bij Moxmusic mijn nieuwe Magik cd zat te signeren, kwam Duncan Stutterheim (ID&T, red.) binnenlopen. Hij zag me zitten en vroeg wie ik was. Hij had nog nooit van me gehoord. Toen Mox vertelde dat ik vooral in het buitenland populair was en een aantal succesvolle compilaties achter de rug had, zei hij: 'Die heb ik helemaal niet staan op mijn eerste Innercity'. Hij heeft mij toen vol vertrouwen geboekt." Het bleek een goede beslissing. Tiësto werd de ster van de avond en niet alleen de Innercitybezoekers wisten vanaf dat moment wie Tiësto was. Elke nietsvermoedende televisiekijker kreeg het moment te zien dat iedereen is bijgebleven: een geëmotioneerde Tiësto, huilend van geluk achter de draaitafels.
"Ja, dat was een oprechte reactie. Het werd me even te veel. Het was een van de mooiste momenten uit mijn leven. Achteraf bleek dat het prime time werd uitge-zonden op RTL4. Twee miljoen kijkers hebben dat moment gezien. Ach ja (lacht)."

KRITIEK VS RESPECT
Tiësto wordt algemeen gezien als de ambassadeur van de trance. Hij is zonder twijfel degene die trance heeft grootgemaakt. "Ik ben wel degene die trance heeft laten doorbreken, zeker in Nederland. Maar ook in Israël. En dan heb ik het niet over de goa trance. Ik draaide al trance toen het nog niet eens populair was. Mijn eerste Forbidden Paradise cd verkocht maar 3000 stuks. Niemand had er oor naar, iedereen stond hier nog liever in de kroeg. Toen rond '98 de hype kwam, was ik er al vier jaar mee bezig. Het is dus niet zo dat ik het ben gaan draaien, omdat het een gat in de markt was en een opening naar bekendheid. Ik denk ook wel dat ik een inspiratiebron ben geweest voor mensen als Ferry Corsten en Armin van Buuren. Maar andersom is Ferry dat ook voor mij geweest. De eerste platen die hij maakte, heb ik gepromoot. Samen met hem ben ik begonnen met produceren als Gouryella. Hij produceerde langer en brak al snel door in Engeland. Hij heeft mij daar toen als dj gepromoot." Met Tiësto werd Nederland na jaren van vergetelheid pas echt op de kaart gezet in de internationale dancescene. Tot grote vreugde van het publiek en vele fans. Maar tot ongenoegen van de critici, die hem massaal negeerden. "Trance is altijd met de nek aangekeken. Door de pers -ook BG- en door veel promotors. Het is tegenwoordig een vies woord. Er zit veel meer in dan mensen willen zien. Als je Milk inc. en Lasgo ook als trance gaat bestempelen, dan houdt het snel op en valt er weinig meer te discussiëren. Neem popmuziek. U2 is pop, maar de Backstreet Boys ook. Toch zit er een wereld van verschil tussen en dat is bij trance ook zo. Je hebt cheesy trance en kwaliteitstrance. Daar zit een heleboel tussen."
In de loop der jaren is de manier waarop hij met kritiek omgaat veranderd. "lk trek het me nog wel aan, maar minder dan vroeger. Toen kon ik er echt dagenlang kapot van zijn. Nu relativeer ik het en denk ik 'wat weet jij er nou van'. Niemand weet wat ik allemaal meemaak, wat er de afgelopen jaren is gebeurd. lk kan het zelf amper bevatten. Vroeger kon ik normaal over straat lopen. Nu kan ik niet eens meer fatsoenlijk boodschappen doen zonder aangesproken te worden." Toch kan hij zich soms mateloos irriteren. "De enigste keer dat het Engelse danceblad Muzik aandacht aan mij heeft besteed, was om mijn debuutalbum 'In My Memory' af te slachten. Toen was ik echt pissed. Zeker omdat de review niet eens over de muziek zelf ging. Ik was een tweederangs dj, de titel van mijn openingstrack 'Magik Journey' was al om te kotsen. Terwijl ze, als ze even de moeite genomen hadden te luisteren, geen cheesy trance te horen hadden gekregen. Maar nu lach ik om ze. Het publiek beslist." De Nederlandse pers lijkt overstag en omarmt de nieuwe held met open armen. Kranten, televisie en radio; de aanvragen zijn ontelbaar. Ook promotors staan in de rij om hem achter de draaitafels te krijgen. Dat moet een dubbel gevoel geven. "Ik heb altijd mijn eigen ding gedaan. Gelukkig, want daar ben ik nog steeds blij om. Jarenlang heb ik geprobeerd om een plaats als dj in de randstad te veroveren. Zonder resultaat. Toen ik uiteindelijk besloot mijn eigen ding te doen en lekker in het zuiden van het land te blijven draaien, een platenzaak te openen en me met het label bezig te houden, brak ik door en wllden steeds rneer mensen me boeken. Promotors zagen me opeens wel staan. Ik was al zo lang keihard aan het werk. Jarenlang heb ik bij platenzaak Basic Beat in Rotterdam gewerkt, maar nooit heb ik daar in een club een echte kans gekregen. Nighttown, MTC, ze zagen me niet
staan. Als ze me nu willen boeken, hoeft het niet meer. Organisatoren die me wel hebben gesteund, blijf ik trouw. Dat heeft me best wel een lange tijd dwars gezeten. Maar nu niet meer. Ik heb me er overheen gezet. Ik ben zo blij met wat ik heb en wil genieten. Richt me op de positieve dingen. Een tijd geleden kwam ik Michel de Heij tegen. Hij vertelde me dat ik zijn respect had gewonnen en dat 'ie trots op me was. Dat is erg leuk om te horen. Tijdens Lowlands kwam ik de programmeur van Nighttown tegen. Ik zag in haar ogen dat ik toch uiteindelijk gelijk had gekregen. Dat ze haar mening over mij had bijgesteld. In Ibiza kwam Sven Väth naar me toe. We hadden elkaar nog nooit ontmoet en hij stelde zich aan mij voor. Gaf me zijn nieuwe album en cd-single en vertelde me waardering te hebben voor wat ik heb bereikt. Geweldig toch?
Dat soort momenten doen me beseffen waar het uiteindelijk om draait. Want wat we allemaal gemeen hebben, is dat we ontzettend veel van muziek houden en muziek draaien voor een publiek. Het maakt niet uit wat voor muziek je draait, als je er maar achter staat. Ik denk dat dat is wat mensen nu ook beginnen in te zien bij mij, ook al vinden ze me soms te commercieel. Ik draai wat ik mooi vind en waar ik achter sta."

MUZIKALE ONTWIKKELING
De labels Magik en Blackhole hebben sinds vorige maand een divisie in Engeland. De eerste release die op Magik UK uit is gekomen is 'Gatex', van de Sloveense techno-dj Umek. Het valt veel mensen op dat Tiësto steeds meer naar techno neigt. En nu deze onverwachte release op het label. Maakt hij langzaam maar zeker de overstap naar techno of is dat te kort door de bocht? "Op grotere feesten draai ik tegenwoordig sowieso meer techno. Het slaat beter aan, trance komt minder over. Ik heb pure trance toendertijd gedraaid omdat ik er de meeste energie uit kon halen. Het was toen vernieuwend, het leukste om te draaien. Maar nu is het niet meer zo vernieuwend. als het vroeger was. Voor critici was het misschien al veel eerder te commercieel, maar voor mij niet. Nu is het meeste wel erg doorzichtig. Die rifjes kennen we nu wel. Daar heb ik vorig jaar al afscheid van genomen. Als je goed naar mijn album luistert, hoor je toch andere geluiden. Ik draai nog steeds trance, maar met veel techno-invloeden. Dat is niet nieuw. ln het begin deed ik dat ook. Luister maar naar de eerste Lost Treasures compilaties. Sommige mensen roepen dat ik niet meer de trance van vroeger draai. Dat klopt. Ik moet me ook wel blijven ontwikkelen om het voor mezelf leuk te houden. Maar dat wil niet zeggen dat ik het verleden niet meer goed vind, ik ben gegroeid. Zoals ik op dit moment draai, breng ik alle stromingen dichter bij elkaar. Net zoals het vroeger ook was. Voor de trancehype werden platen als Cygnus X 'The Orange Theme' door iedereen ge-draaid. Het voorbeeld van een echte tranceplaat. Carl Cox, Michel de Heij, ze hebben 'm allemaal op de draaitafels gelegd. Hij stond zelfs op de eerste F.A.CT. mix-compilatie van Cox."
Maar ziet hij zichzelf ook een complete techno-set draaien, bijvoorbeeld op Awakenings? "Ja! Zeker weten. Al denk ik dat het technopubliek daar niet echt op zit te wachten. Het is een heel eigenzinnig publiek. Maar ik weet wel dat ik het dak er daar af zou draaien. In de techno die ik draai zit heel veel energie. Bovendien ben ik technisch heel goed, maar het komt niet altijd uit de verf. Het is vaak zo hectisch. Ik kan meer dan ik ooit achter de draaitafels heb laten zien, maar het komt er vaak niet van. Je bent met zoveel dingen tegelijk bezig en heeft met zoveel dingen te maken: timing van platen, timing naar het publiek toe, wat voor feest het is, op wat voor tijd ik geprogrammeerd sta. Ik ben extreem gevoelig voor dat soort dingen. Dat is waarschijnlijk mijn sterkste punt, maar ook meteen mijn zwakte. Doordat ik zo gevoelig ben, kan ik een wereldset draaien, maar ook een kloteset. Het ligt eraan hoe ik in mijn vel zit. Het is alles of niets, elke keer weer. Het publiek merkt dat, en dat is mijn kracht. Om een voorbeeld te geven: tijdens de eerste en tweede editie van Innercity heb ik super gedraaid, twee topsets. De derde editie was een van de slechtste sets uit mijn leven. lk stond in een klein zaaltje, het geluid was slecht en ik draaide op een slechte tijd."

ALL THE WAY
In een interview merkte Tiësto ooit op dat er geen DJ ter wereld zo gedreven is als hij. Waarom denkt hij dat? "Dat zie ik als ik om me heen kijk. Wat ik er zelf allemaal voor over heb. Er dag en nacht mee bezig te zijn. Die gedrevenheid vind ik niet zo snel bij een andere dj terug. De enige bij wie ik hetzelfde enthousiasme zie is Carl Cox. Hem heb ik beter leren kennen tijdens de Area 2 tour." Maar de gedrevenheid van legende Carl Cox zorgde er meerdere malen voor dat hij in het ziekenhuis belandde wegens oververmoeidheid. Zijn er grenzen voor de nummer één wat die gedrevenheid betreft? Alleen al in de maanden juli en augustus zat Tiësto meer dan 50 keer in het vliegtuig. "Die grens heb ik deze zomer bereikt. Ik zal zeker nog zoveel blijven draaien als deze zomer, maar plan het dan toch echt anders. Op een gegeven moment was ik met Carl Cox in Detroit voor de tour met Moby en moesten we meteen na ons optreden het vliegtuig in om allebei op Ibiza te draaien en vervolgens weer terug naar Dallas te vliegen. Toen we 's middags op Ibiza aankwamen, had hij meteen een interview. Vervolgens een radioshow, waarna hij direct verder moest om te draaien op een pre-party. Om dit alles af te sluiten met een 6 uur durende set en weer terug te vliegen voor het optreden in Amerika. We waren allebei doodop toen we landden op het vliegveld van Ibiza. Maar hij liet zich niet kennen. Met een oprechte smile doorliep hij alle interviews en optredens. Dat je na al die jaren nog zo'n toewijding kan hebben, vind ik geweldig om te zien. Het is soms erg zwaar om jezelf na al dat reizen - je zit vaak meer in het vliegtuig dan dat je op de grond bent - gemotiveerd te houden. Mensen verwachten een grote glimlach van je in de dj-booth en willen die vrolijke dj zien, terwijl je je zo op dat moment niet voelt. Maar dan is het de kunst om de energie van het publiek te gebruiken om je op te peppen, en dat werkt enorm. Je krijgt ook vaak zulke mooie aanbiedingen, dat je ze niet altijd kan laten schieten. Het gaat er niet altijd om wat leuk is, maar ook wat belangrijk voor je carrière kan zijn. Toen ik de tour van Moby aangeboden kreeg, had ik in januari mijn wekelijkse residentie bij Amnesia op Ibiza al getekend. Maar je kan niet zeggen 'ik kom op die datum wel naar Amerika, die andere sla ik even over'. Dat gaat niet. Als je op zoiets ja zegt, moet je all the way."

PRODUCEREN
Een eigen label, een platenzaak en bovendien een debuutalbum. Stuk voor stuk stabiele factoren voor een dj die zich op de internationale markt begeeft. "Ja, dat is zeker zo. Zonder deze eigen producties en het label was ik nooit zo hoog geëindigd in de lijst, misschien op de 30e plaats. Dj zijn is tegenwoordig veel meer dan alleen maar het draaien van plaatjes. Zeker in het buitenland. In Nederland ben ik wel doorgebroken puur als dj met mijn Innercity mix. Ik merkte dat ik pas echt succes in het buitenland kreeg, vanaf het moment dat ik meer kwaliteit ging produceren." En dat terwiji dj's als Carl Cox, al jaren aan de top, zelf ook niet voortdurend produceren. "Hij produceert inderdaad weinig en wat hij produceert is vaak ondermaats. Vroeger maakte hij goede drum & bass en zijn 'I Want You' is een grote hit geweest. Maar hij is een legende van de oude generatie dj's. Een voorbeeld voor velen. Dat is net iets anders. Beginnende dj's zullen zover nooit meer komen op internationaal niveau zonder te produceren."
Het debuutalbum van Tiësto heeft het goed gedaan. "Het was geen bestseller, maar dat had ik ook niet verwacht. Het is heel redelijk gegaan. Er zijn in totaal wereldwijd zo'n 100.000 exemplaren verkocht. Dat had ik niet verwacht. In de electronische muziek is het bovendien erg moeilijk een kwalitatief goede cross-over te scoren zonder dat het te plat wordt. Dan moet je heel ver gaan en dat doe ik niet." Nu de rust na de zomer is wedergekeerd heeft Tiësto meer tijd om zich op het produceren te richten. Komt er een nieuw album aan? "Ik hoop het rond november volgend jaar af te hebben. Dat is mijn streven. Ik heb nu weer iets meer tijd. Ook om na te denken over de inhoud. Het mooie is dat er, als nummer één, een wereld voor je opengaat. Zeker wat samenwerkingen betreft. Er zijn dan opeens veel meer mogelijkheden op dat gebied. Ik ga misschien een nummer met Moby maken en zit bij hetzelfde Amerikaanse management als artiesten zoals Dido en Coldplay. Wie weet wat er allemaal uit voort komt. Een ding weet ik zeker: het tweede album zal van een heel ander niveau zijn."

ANDER LEVEN
Van lokale dj in Breda naar een wereldberoernde dj met een sterrenstatus. Het zou voor velen een reden tot arrogantie zijn. "Dat is voor mij eigenlijk vrij eenvoudig. Ik ben van mezelf down to earth. Ook de meeste mensen om me heen. Ik ben er zo langzaam ingerold, dat het nuchtere gevoel niet meer zal verdwijnen. Ik ben nog precies dezelfde als drie jaar geleden. Blij met mijn optredens en wat ik heb bereikt, dat was ik toen ook al. Het zijn juist de andere mensen die veranderd zijn. Die je opeens als een soort superster gaan behandelen. Je slaapt in de duurste hotels, eet in de beste restaurants. En alles wordt voor je betaald." Naast het draaien en reizen lijkt er weinig tijd over te blijven voor een privé-leven. En al reist zijn vriendin vaak mee, erg vaak ziet hij zijn familie en vrienden niet. "Dat is wel eens lastig, ik mis ze soms heel erg. De laatste jaren zijn ook erg moeilijk geweest, zeker voor mijn vriendin. Maar als ik thuis ben, zoek ik mijn familie en vrienden meteen op. Op reis ben je alleen maar met muziek bezig en draait alles om jou. Thuis kan ik een ander eens uithoren hoe het met ze gaat en wat ze hebben meegemaakt." Toch zorgt het dj-schap niet voor een eenzaam bestaan. "Je moet je niet gek laten maken, dat zal bij mij ook niet gebeuren. Als ik een slechte set draai, grijpt me dat enorm. lk ga meteen terug naar het hotel. Ik zal dan niet snel de telefoon oppakken en bellen met het thuisfront. Ze kunnen dan toch weinig voor je doen op dat moment. Je moet jezelf eroverheen zetten. Dat is vaak met draaien: het is een gevecht met jezelf om de juiste stemming te vinden en neer te zetten. Bovendien geniet ik heel erg van alles, ik vind het gewoon geweldig. Tijdens mijn toer stond ik elke dag in een andere stad. Het voelt als vakantie, elke keer weer."

OUD&NIEUW
De grootste droom van Tiësto, nummer één van de wereld worden, is dus uitgekomen. Wat kan iemand zich nog meer wensen? Toch ligt er nog een tweede hoogtepunt in het vooruitzicht. Als enige dj zal Tiësto het nieuwe jaar inluiden op Time Square in New York met een vijf uur durende set. "Dat heb ik altijd al gewild. Met oud & nieuw in New York draaien. Blijft toch moeilijk. Zal ik met een oude of een nieuwe plaat beginnen...?"
••

DE NUMMERS ÉÉN VOLGENS TIËSTO

Film: "Traffic. lk kijk vooral veel films in het vliegtuig. Heb veel goede films gezien, maar dit is er zeker één van."

Restaurant: "Sa Capella, Ibiza. In een oud klooster, bovenaan een oud zandweggetje. Het eten wordt geserveerd door monniken. De beste Chateau Briand!"

Boek / tijdschrift: "Blender. Ik lees eigenlijk nooit boeken. Dat gaat me veel te langzaam. lk lees wel veel verschillende tijdschriften. Blender vind ik leuk. Het is een afscheiding van de Maxim en richt zich vooral op muziek. Artiesten worden er op een leuke manier in benaderd. Niet te serieus. Afzeiken op een grappige manier."

Eten: "Oosters. Heerlijk. Vooral sushi."

Club: "Amnesia op Ibiza. De sfeer, het geluid, de mensen."

Festival: "Dance Valley. Er is geen outdoor festival in het buitenland dat er dicht bij in de buurt komt. Zelfs Creamfields niet."

Kledingmerk: "lk draag verschillende merken. Maar heb veel van de Belgische ontwerper Dirk Bikkembergs."

Line-up: "Dave Clarke, Carl Cox, Paul Oakenfold. Wel moeilijk, een ideale line-up. Dave Clarke komt er in ieder geval in voor omdat ik hem technisch heel goed vind. Zijn muziekkeuze is ook sterk. Ik heb hem nog nooit live horen draaien, maar zijn dubbele mix-cd 'World Service' is erg goed. Zeker het electrogedeelte. Paul Oakenfold komt er in voor omdat het iemand is die mij enorm gesteund heeft in Amerika. Hij heeft erg vaak zijn geloof in mij uitgesproken. En dat waardeer ik enorm."

Sport: "Snowboarden. Als ik thuis ben en ik heb tijd, vind ik dat het leukste om te doen."

 
 

2006 © WWW.TIESTOFAN.TK